Nawet w pierwszych dwóch miesiącach życia Twoje dziecko potrafi rozpoznawać znajome twarze i głosy, zwłaszcza te, które widzi na co dzień. Noworodki potrafią rozpoznać głos matki po urodzeniu, a dzieci karmione piersią rozpoznają zapach matki po tygodniu. Ten rodzaj rozpoznania jest pierwszą oznaką pamięci, choć bardzo różni się od zapamiętywania szczegółów konkretnych epizodów.
Pamięć rozpoznawania Twojego dziecka — zdolność do identyfikowania osób i przedmiotów, które widziało wcześniej, po pewnym opóźnieniu lub w odstępie czasu — znacznie wzrośnie w ciągu pierwszego roku życia. Eksperymenty wykazały, że w wieku 3 miesięcy niemowlęta potrafią zapamiętywać nowe obrazki lub zabawki pokazywane im od jednego do sześciu dni wcześniej.
W wieku 9 miesięcy Twoje dziecko będzie w stanie zapamiętać bardziej szczegółowe informacje, takie jak miejsce, w którym znajdują się jego zabawki w Twoim domu. Będzie też mógł naśladować działania, które widział już tydzień wcześniej. Umiejętności te wskazują, że dzieci w tym wieku mają pamięć – zdolność do zapamiętywania niektórych szczegółów konkretnego doświadczenia przez krótki czas – chociaż nadal nie pamiętają większości swoich doświadczeń.
Długotrwała, świadoma pamięć o określonych wydarzeniach rozwinie się dopiero w wieku 14-18 miesięcy.
Mówi, że 3 lata, czyli mniej więcej w wieku przedszkolnym, to punkt zwrotny, kiedy wyraźne wspomnienia zaczynają być częstsze, bardziej szczegółowe i podobne do dorosłych. W wieku 6 lub 7 lat pamięć Twojego dziecka jest podobna do Twojej. (Więc może twój 8-latek pomoże ci przypomnieć sobie, co jadłeś dziś rano?)
Kiedy dokładnie zaczynają się trwałe wspomnienia? Jedną z wielkich radości rodzicielstwa jest przedstawienie swojego dziecka światu i podarowanie mu fundamentu dobrych wspomnień, na których może zacząć budować własne. Podróżowanie jest dość łatwe, gdy są niemowlętami (dziecko jest w zasadzie bagażem podręcznym, który czasami płacze), ale staje się trudniejsze, gdy są małe. Ponieważ wyruszenie w drogę z przedszkolakiem wymaga planowania strategicznego na poziomie NASA, wielu rodziców po prostu nie rusza się z miejsca, zrezygnowani z faktu, że bardzo małe dzieci i tak nie będą pamiętać. Ale budowanie zdrowej relacji, przyszłej nostalgii z dziećmi jest zawsze dobrą inwestycją.
Małe dzieci mogą nie pamiętać specyfiki rodzinnej wycieczki lub specjalnego wydarzenia — ale niosą emocjonalną treść tych przygód przez całe życie.
Twoje dziecko na szczęście nie będzie pamiętało swoich narodzin. Ale jeśli będziesz nadal opowiadać historię o tym, jak wiozłeś ich mamę do szpitala podczas najgorszej śnieżycy stulecia, zapamiętają to wydarzenie tak, jakby skręcili podjazd tuż obok ciebie. „Staje się to również częścią ich pamięci”. „W pewnym sensie jest to fałszywe wspomnienie, ponieważ go nie doświadczyli, ale jest to prawdziwe wspomnienie, ponieważ to się wydarzyło”.
Wzmocnij dobre wspomnienia z dzieciństwa
Prawie nikt nie ma wystarczającej pamięci RAM mózgu, aby przypomnieć sobie wszystko, co dzieje się w ich życiu. Jednak wspomnienia, które są przepełnione emocjami i pasują do większego kontekstu, z większym prawdopodobieństwem uformują się wcześniej i będą trwać dłużej. Możesz pomóc w tym procesie, rozmawiając ze swoimi dziećmi o doświadczeniach z ich życia. „Wspomnienia dzieci są bardziej spójne, gdy istnieje kontekst tego, kto, co, gdzie, kiedy, dlaczego i jak”.
Następnym razem, gdy spojrzysz na swojego przedszkolaka i pomyślisz „nigdy tego nie zapamięta”, masz rację — prawdopodobnie nie. Ale pociesz się tym, że tylko dlatego, że nie będą w pełni pamiętali o tych formujących się latach, będą pamiętać ważne rzeczy, które czynią ich lepszymi ludźmi: rodzice dbają o ciebie, a świat jest dobrym miejscem.
